Page 9 - booklet2

23 H-
ODJELJAK2
Narativni dio
Javne nabavke u odnosu
na privredne subjekte
MODULH
2
Koji su naručioci
obuhvaćeni pravilima
javnih nabavki EU?
DIO
Arnhem [1998] IES I-6821) smatra da
(i) odsustvo industrijskog ili komercijalnog karaktera predstavlja kriterijum
koji ima za cilj da razjasni, ali ne i da ograniči značenje termina „potrebe od
opšteg interesa“.
(ii) u okvirima kategorije potreba od opšteg interesa, termin stvara
podkategoriju potreba koje nisu industrijske ili komercijalne prirode i
(iii)zakonodavac je napravio razliku između potreba od opšteg interesa koje
nemaju industrijski ili komercijalni karakter i potreba od opšteg interesa koje
imaju industrijski ili komercijalni karakter.
Tijelo regulisano javnim pravom može da izvršava obe aktivnosti. Na primjer,
u slučaju Manesman, pravni subjekt je imao zadatak da obezbjedi zvanična
dokumenta javnim organima (potreba od opšteg interesa), ali je bio uključen u
posao kao komercijalna štamparija.
Međutim, kada jedan subjekt potpadne pod definiciju tijela regulisanog
javnim pravom, njegovi ugovori će se smatrati javnim ugovorima u okvirima
značenja Direktive i biće obuhvaćeni Direktivom. Čak je irelevantna i činjenica
da ispunjavanje potreba od opšteg interesa predstavlja samo relativno mali
dio djelatnosti koja se u stvari obavlja, pod uslovom da subjekt produžava da
zadovoljava potrebe koje se od njega specifično zahtjevaju.
S druge strane, ukoliko tijelo regulisano javnim pravom izvršava druge aktivnosti i one se nude na
konkurentnom tržištu, to faktički može da ukaže na odsustvo potrebe od opšteg interesa, a ne na
to da subjekt ima industrijski ili komercijalni karakter. Ukoliko jedan pravni subjekt potpada pod ovu
kategoriju, tada se Direktiva ne primjenjuje.
Ovu razliku je konceptualno teško napraviti, ali problem se u biti riješava razmatranjem
prirode subjekta o kome je riječ, a ne djelatnosti koju on izvršava. Pitanje postaje
pitanje da li subjekt funkcioniše industrijski ili komercijalno? Znači, u slučaju Korhonen,
ESP je smatrao da ukoliko tijelo:
(i) funkcioniše u normalnim tržišnim uslovima,
(ii) ima za cilj ostvarivanje profita i
(iii) snosi gubitke povezane sa sprovođenjem svoje djelatnosti,
ne postoji vjerovatnoća da potrebe koje on ima za cilj da ispuni nemaju industrijski ili
komercijalni karakter.
U svakom od slučajeva treba da se vodi računa o relevantnim pravnim i
činjeničnim okolnostima, posebno okolnostima koje preovladavaju u vrijeme
kada je predmetno tijelo formirano i uslovima u kojima ono izvršava svoju
djelatnost, uključujući nivo konkurencije na tržištu, bez obzira na to da li je njegov
primarni cilj ostvarivanje profita ili ne, pitanje da li on snosi rizike povezane sa
djelatnošću ili ne, i bilo kakvo javno finansiranje aktivnosti o kojoj je reč. Prema
tome, nije uvjek lako biti siguran u to da je određeni naručilac regulisan pravilima
ili ne.
Uslov 2: Status pravnog lica
Postojanje statusa pravnog lica uglavnom predstavlja najjasniju razliku između tijela koja