Page 6 - booklet7

111

H-

Javne nabavke u odnosu

na privredne subjekte

MODUL

H

DIO

7

ODJELJAK

2

Pokretanje postupka

zbog povreda pravila

javnih nabavki

Narativni dio

da potraži od ESP-a da donese preliminarnu odluku ukoliko strane ili sam sud na sopstven

predlog pokrenu pred sudom pitanje tumačenja ili validnosti. Da bi izvršio upućivanje,

nacionalni sud mora da smatra da je odluka o takvom pitanju neophodna da bi mogao da

donese presudu. Pitanje ili pitanja se šalju upućivanjem koje vrši sud ali u praksi pitanje u

stvari pokreću strane u slučaju i njihovi advokati. Evropski sud pravde često preformuliše

pitanje da bi mu dao najadekvatniji odgovor, ali važno je da strane u sporu stave pitanja u

okvir koji će im obezbjediti odgovore koji su im potrebni.

Važnost postupka je u načinu na koji on garantuje doslednu primjenu prava Zajednice.

Podržavajući pravo i djelujući kao krajnji arbitar prava Zajednice, on obezbjeđuje da se prava

pojedinaca koja potiču iz Ugovora i direktno efektivne mjere koje se usvajaju u skladu sa njim

jednako i dosledno zaštićuju na teritoriji Zajednice.

2.2.2

Kako može pomoći Evropska zajednica

Mjere za sprovođenje predviđene Direktivom o pravnim ljekovima su možda jedini noviji

instrumenti koji su dostupni da bi se obezbjedila usaglašenost sa proceduralnimdirektivama.

U odsustvu posebnih pravnih ljekova za korigovanje povreda postupaka javnih nabavki,

Komisija je u prošlosti izvršavala (i produžava da izvršava) svoju tradicionalnu ulogu čuvara

Ugovora EEZ.

Za tu svrhu, Ugovorom su joj data ovlašćenja za nadzor i sprovođenje koja ona uspešno koristi

u oblasti javnih nabavki. Veliki broj ovih ranih slučajeva koji su se bavili povredama direktiva

o javnim nabavkama, a koji su se našli ispred ESP-a, bili su rezultat djelovanja Komisije na

sopstvenu inicijativu ili na osnovu žalbe od pojedinačnog privrednog subjekta. Pored malog

broja slučajeva koji stižu do ESP-a, Komisija se bavi i sve većim brojem nepravilnosti koje se

rešavaju neformalno. S druge strane, ograničenja resursa Komisije su takva da ona može

da sprovede ne više od veoma selektivnog pregleda primjene postupaka javnih nabavki u

državi članici.

Član 226. Ugovora daje Komisiji ključnu ulogu u nadzoru usaglašenosti država članica sa

njihovim obavezama u skladu sa Ugovorom uključujući, između ostalog, usaglašenost sa

specifičnim direktivama kao što su direktive o javnim nabavkama.

Ukoliko Komisija smatra da država članica nije ispunila obavezu u skladu sa Ugovorom,

ona može nakon što je sprovela određene proceduralne korake da iznese predmet ispred

ESP-a. U slučaju direktiva, ovo obično znači neimplementaciju ili nepravilnu implementaciju

direktiva u nacionalnom pravu.

Postupak se često koristi iako se većina slučajeva rješava u upravnoj fazi prije početka

postupka u ESP-u. U slučaju da je predmet iznijet pred ESP i ESP zaključi da država članica nije

ispunila svoje obaveze, država je obavezna da preduzme potrebne mjere da bi se usaglasila

sa presudom. Za nadležne organe države članice (uključujući i nacionalne sudove) ovo

znači zabranu protiv primjene nacionalnog pravila koje je potvrđeno kao neusaglašeno sa

Ugovorom i, ukoliko okolnosti to zahtjevaju, obavezu da preduzmu sve potrebne mjere da bi

omogućili cjelovitu primjenu prava Zajednice. Države članice takođe mogu biti obavezane